An raibh tú ar fheabhsú a críochna chat glas gorm cén fáth? Nuair a smaointíonn daoine ar ghluaiseachtaí, is dóigh go gcuirfidh siad ar an gclár rosbín dearg, pink nó buí. Is fhiú an ceathrar sin; is gnáthach iad. Ach, tá gluaiseacht glas uafásach agus ródheacair a aimsiú. Tá sé uafásach mar ní hé sin rud a fhéadfaimid a fhiosraíonn gach lá. Is é Qunda an chuigheacht a rinne an ghluaiseacht glas blúirn speisialta a raibh comhbhrón agus admháil acu. → Tá mo rosbín speisialta agus iomlán (i gcomhair a bheith iomlán) agus cruthaithe ón mbun.
Ní hé seo rós sraith fíor agus tuigthe go bhfuil sé mar sin! Cruthaítear na péitlí ó staidéar speisialta den ainm rézín gorm. Is robanach an rézín ach ar an gceann amháin délicítí agus deas. Gluaiseadh cábil glas chun an rud fíor a shonrú don fheithid agus na duilleoga. Nuair a thógann tú an rós i do lámh, bíonn sé mar nár éigin go mbeidh sé soiléir agus briseann go héasca, mar atá ann ag an gcásán. Ní dheartha a bheith díolta ón gcás fíor, ach beidh tosach ort le cinntiú cén chaoi go bhfuil sé mar sin.
Ní hé glas gorm ó bhotal scaoileadh ach fhuil sé ag bhláth le fíor-mhuintir níos soiléire, níos láidre ar son grá agus cúlra. Tugann liathróid an mhráide ar na n-iarratas a nílimid á phógadh ach nílimid acu. Taispeánann sé an tséimh atá déacair a phógadh. Tugann an ghlas trasparáid agus cabhróidh linn an fírinne a fheiceáil ar ár gcuid spraíochta agus ár ngairm.
Bhí sé i dteach níos faide againn, agus bhi fear maith a mhaireabhairt le bean de ghnáth rós. Bhí sé ag teacht go dtí an teach gach lá le rós dhearg chun a thabhairt di mar chomhartha a ghrá. Ar maidin cheart linn chaith sí isteach ar bhfuil sí agus mar sin is é mar raibh sí ag dul trí shúil na spéir. D’fheabhsaigh sé uairiúlacht agus níor fhill sé ar aon rud. Ruaig sé i gcás eigin go raibh sé ag siúl sa ghairdín. Agus ansin, thosaigh sé ag breathnú ar rós dheas béadanna ghuairne gorma . Nuair a chonaic sé é, sheas sé go raibh an rós speisialta seo a rá Dia a rádh dó féin go raibh a chroí agus a ghrá ag fás amach.
Is níos mó ná thosaigh amháin é an rós glas gorm seo — tá sé anois mar chomhartha láidre de shónrú atá fada ó bhainistiú agus atá fliuch go mór. Toghaíonn sé dúinn faoi na n-éagóirí briomhar a mhaith linn agus nach féidir linn a bheith ina gcás. Toghaíonn sé ar fad céard is maith linn ach nach féidir linn a phógadh nó a bheith i dtaobh. Cuireann an rós dúinn go dtí nach dtiocfaidh an tsónrú go brách. Is rud atá faoi ghearr agus gan aon tuiscint, cosúil le bláth, agus is breá níos dócha é go dtiocfaidh as linn mar phéataí beo-dathúla agus milis, agus má nach bímid cúramach, féadfaimid an tseanghlaoch féin a chur as ár gcroí.
Tá críochnuithe an róis agus an dath gorm speisialta seo ag comhlíonadh le chéile. Íseal sin nach féidir linn é a fháil nó a thuigean go héasca. Is cuimhneamh don rós glas gorm seo againn chun sónrú a mholadh nuair a féadfaimid agus nach féidir linn bheith cheadaithe faoi. Is é sin gairid chugainn chun sónrú a sheachaint gach lá sa bheatha, agus cuireann sé fáilte roimh an méid a mholaimid, fiú nuair a dhéanann sé cinnte nach féidir linn é.
Ach tá símbheolas spéir ar fad ann freisin ag an ghuairn glas sin — agus na neamhshuim a bhaineann le cúram a chur ar ár ndreamanna. Tá sé ag foghlaim dúinn faoi luach na n-áitriúlacha sa bheo, conas is féidir linn dul i ngleic leis an méid atá ár gcroíthe againn. Níor thabharfaidh muid ar ais ar pháirtíocht, fiú nuair a thagann an t-ábhar seo chomh fada asár reachtanas. Mar is féidir linn fanacht inár dteangainneacht agus leanúint ar aghaidh go dtí an rud atá ár gcroíthe againn.
Cóipcheart © Huai’an Qunda Glass Craftwork Co., Ltd. Gach Ceart Dóchta
EN
