Ní hé ritha scaipthe glas rud a fheictear gach lá! Cruthaítear na rithanna fíor seo agus ualach don chéad amharc trí shcaiptheadh glas te isteach i gcumhacht. Cuirfidh an cumhacht béim ar an ghné nua den ghlás a chruthú. Ansin bíonn an ghlas ag feabhsú trí chroidheacht a chur air. Agus cruthaíonn an fhoinsí os cionn seo ritha: tá siad cinnte lag go soiléir agus cinnte láidre freisin.
Is é sin an ghnás den ghréasán glas briseadh — gach duine is éifeachtach! Ní héadar beirt de na gréasáin; tá méid éifeachtach dathacha, téad agus cumhachta ar aon chéad. Cé go bhfuil smaointe fliuch nó scintilsi spriocaithe i gcónaí i gcás cuid de na ngréasán, bíonn faobhracha éifeachtacha nó spóta éifeachtacha acu. Mar sin féin, cad is féidir leat a roghnú? Faigh rud éifeachtach!
Agus i bhfadhb na ndath agus na n-éifeacht, is féidir le cingeanna ghlais éadrom a sholáthar tonnta éagsúla agus go léir a chur ar chóta. Má táatú ar fheabhsuithe simplí de dathanna meánmhaire, mar shampla, is féidir le cinge den chineál breá a chur an ceann dorcha den dath. A dhóigh, agus má thagann tú i gcás le do dath is fearr sa do chosán, cinnte go mbeidh cing den chineál againn agat! Is é sin nach bhfuil cing ar bith amháin mar a chéile, agus is féidir leat cinntiú nach mbeidh cinge mar atá agat ag aon duine eile in aon phríomhphobal!
Tógann sé uaireanta, scileanna agus tréimhse imní chrua gur féidir leis na cingeanna glas bréige a chruthú go hiontach. Tosaíonn sé le glas teoránta a ghluaiseadh i gciste mór go dtí go dtagann sé chuig an téamh oibre ceart. Tá an glas fliuch agus teo go leor agus caithfidh sé a bhaint amach go cinnte. Ansin tabharfaidh an glasbláistéir cúigear beag den ghlais teoránta seo agus tosaíonn seans a bheith ag breathnú isteach air. Cruthaítear an t-ábhar seo isteach i ngéarchéim na nginge.
Caithfidh an glasbláthóir a bheith cinnte go leor ag ordú an ghlas. Téann siad timpeall ar an mball leis an gcás ag cruthaíonn iarrachtaí agus stílacha éagsúla chun gach píosa a thabhairt uirthi féin aitheantas. Caithfidh siad a bheith fíorfhiosracha faoin meastach ar an ghlás agus faoi cé chompord atá ann dá n-éalaíonn siad isteach inti. Is é seo an rud is tábhachtaí chun cinntiú go dtiocfaidh an fheabhrán chrua agus suimiúil chun caitheamh air.
Nuair a bhunaítear an fheabhrán, briseann an glasbláthóir é láidir as an gcás agus ligíonn sé di/é fuarthi/fé a dhlodhlódadh. Tar éis sin, bíonn an phróiseas dlodhlódála ag tarlú i bhformhór na nóiméad, amhlaidh laethanta! Ar deireadh, tar éis a ndhlodhlódadh, is féidir leat an fheabhrán a shraithiú nó a pholáil scaipthe chun an t-imeartha ceart a fháil. Tá an toradh sheasmhach mar pháirt de chosaint agus oiliúint an ghlaisbláthóra.
Glúinéir stéar ar fad ag obair, cad é sin scéal éadrom a fheiceáil! I gceist liom é a fheiceáil conas tarlaitheann ceann scríbe agus déile dílis ó ghlás te, chomh maol le glas smólta. Mar sin, agus mar a thagann an glúinéir faoi láthair na nglasa, bíonn sé ag cur na cruinnithe difriúla seo, bogadh, etc. Agus ní hé sin ach oibre; is foirm ealaíne é, agus is gann sin go mbeidh an t-ainmhithe chun féachaint i bhfeidhm.